1963-64 dönemi kaybolan Kıbrıslı Rumların yakınları, Rum yönetiminin kendilerini itibarsızlaştırmasından ve aşağılamasından şikâyetçi.
Politis’in haberine göre, 1963-64 dönemi Kıbrıs Rum Kayıp Yakınları Komitesi Başkanı Haralambos Simeonidis, dünkü Meclis Göçmenler Komitesi toplantısında Rum yönetiminin kurumlarının komitelerini aşağıladığından, değersizleştirdiğinden ve itibarsızlaştırdığından şikâyet etti.
Simeonidis, komitelerinin maruz kaldığı tavrın son örneğinin, Avrupa Parlamentosu’nun (AP) Güney Kıbrıs’taki ofisinin, AP “Kıbrıs kayıpları raportörü Portekizli Isabel Santos’un raporunu hazırlamadan önce her iki toplumdan kayıp ailelerini ve yetkili makamları dinlemek üzere geçen ay Ada’ya gerçekleştirdiği ziyarette, 1963-64 Rum kayıp yakınları komitesini davet etmeyi unutması olduğuna dikkat çekti.
Simeonidis, Santos’la görüşmeye 1963-64 dönemi Kıbrıslı Türk kayıp yakınları temsilcileri “bile” davet edilirken kendilerinin davet edilmediğini belirterek “Kıbrıs Cumhuriyeti’nin kayıplarla ilgili kurumlarından biri bile 1963-64 döneminde Rum kayıplar da olduğunu hatırlamadı bile” dedi.
Simeonidis, Isabel Santos’un Ada’dan, 1963-64 döneminde sadece Kıbrıslı Türk kayıplar olduğu izlenimiyle ayrıldığına işaret ederek, hazırlayacağı rapora dönemin Rum kayıplarının da eklenmesi için Güney’deki AP ofisi aracılığıyla not göndermek zorunda kaldıklarını söyledi.
Santos’a gönderdikleri notta, 63-64 döneminde kayıp 42 Rum olduğunu, son 15 yıl içerisinde bunlardan 17’sinin kalıntılarına ulaşılıp kimliklendirildiği bilgisi verildiğini anlatan Simeonidis, notta yer alanları özetle şöyle aktardı:
“Kıbrıs Türk bölgelerinde tutuldukları veya Türkiye’ye götürüldüklerine dair söylentiler dolaşıyor olmasına karşın 1974’e kadar bu kişilerin saptanmasına yönelik hiçbir ciddi girişimde bulunulmadı. Eylül 1964’te BM Barış Gücü’nün aracılığında 9 Kıbrıslı Türk’ün Türk tarafına iade edilmesine karşılık Kıbrıslı Türkler de üniformalı 6 kayıp Rum’u iade etti. Bugüne kadar 25 kişi kayıp olmaya devam ediyor.
Protestolarımıza ve eylemlerimize rağmen bizim taraf, bilinmeyen sebeplerle, öteki taraftan geriye kalanları serbest bırakmasını istemedi. Bugün bile birçok Kıbrıslı Rum 1963-64 döneminde kayıp Rumlar olduğunu bilmiyor. Yetkili makamlar 1964-1974 döneminde, bu kişiler hakkında tanıklık toplama ve dosya hazırlama gibi görevlerini yerine getirmedi. Dolayısıyla 63-64 kayıplarının dosyaları 2006’ya kadar eksik kaldı, bu arada ifade verebilecek olan görgü şahitleri öldü.
42 kaybın dosyaları 2009’da Kayıp Şahıslar Komitesi’ne verildi, son 15 yıl içerisinde 17’sinin kalıntılarına ulaşıldı ve kimlik tespitleri yapıldı, 25’i halen kayıptır.”